La Nostalgia de Poncho

Van de verre vlaktes van Manaure
Van de mooie vlaktes van Manaure!
Poncho komt maandagmorgen
Huilend van nostalgie, om zijn geliefde land

Huil niet Poncho, november komt eraan
En de Loperena gaat snel sluiten
In de vakantie, met een haan en vrienden
Ga je je geliefde dorp inhalen

Oh, als ze hem maar konden zien hoe hij vertrekt...
De arme Poncho naar Manaure!
En op maandag komt hij terug
Man, vol verdriet
Omdat hij in de vlakte achterlaat
Man, drie aapjes die hem roepen

Met grote regelmaat, zaterdagochtend
Zien ze hem van het Valle naar La Paz gaan
Na een tijdje komt hij langs La Tomita...
Manaure is dichtbij... je voelt de frisse lucht al!

Het zijn drie aapjes die de vlakte heeft
Het zijn drie aapjes die ik kende
En nu begrijp ik de reden van de nostalgie
Zijn ziel wordt gekweld als hij van daar komt

Oh, als ze hem maar konden zien hoe hij vertrekt...
De arme Poncho naar Manaure!
En op maandag komt hij terug
Man, vol verdriet
Omdat hij in de vlakte achterlaat
Man, drie aapjes die hem roepen