Cien Dias de Bohemia
Los Hermanos Zuleta
Honderd Dagen van Bohemie
Omdat je niet gelukkig kon zijn met mij
Ga maar van mijn zijde
Misschien kruist het lot
Onze paden weer
En zien we elkaar daar
Ik wilde je hebben
Hoe verkeerd was ik
Ik lieg, ik leef in dromen
Twee keer opgehangen
Zoek een knappe man, zo eentje uit een soap
Die de wensen van de Barbie kan vervullen
Ik ben een jonge man met beide voeten op de grond
Die weet dat een oprechte liefde beter is om niet te verliezen
En de dag dat ik moet vertrekken, faalt mijn kalmte niet
Ik zag altijd jouw majesteit met de sterren naar de hemel
En soms denk ik dat het donker werd en je rok bevlekt raakte
Zoveel verdriet heb ik gezocht
Dat heb ik geleefd, net als ik
Zoveel anderen die God me stuurde
Met mijn grijze haren, schud ik het van me af
Het waren honderd dagen van verdriet
En van bittere ochtenden
En niemand is begraven
Voor een liefde die weggaat
En niemand is begraven
Voor een liefde die weggaat
Wat meer kan ik voor je doen
Ik gaf je een blanco cheque met mijn gevoelens
Maar ik zag aan je stappen dat je niet gelukkig was, gelukkig maar op tijd
En wie had dat gedacht, ik wilde je vertegenwoordigen
Je een eigen nest geven met intense liefde
Je was niet in staat, een ondergang van de zon verwelkte je
Ik gaf je mijn schaduw, maar dat was niet genoeg
Ik ben een jonge man met beide voeten op de grond
Die weet dat een oprechte liefde beter is om niet te verliezen
En de dag dat ik moet vertrekken, faalt mijn kalmte niet
Ik heb het gevoel dat de bescheidenheid die je droeg als fluweel leek
Voor jou hield het gelijkspel niet stand en bleef ik met niets achter
Zoveel verdriet heb ik gezocht
Dat heb ik geleefd, net als ik
Zoveel anderen die mijn God me stuurde
Met mijn grijze haren, schud ik het van me af
Het waren honderd dagen van bohemie
Ik ontken niet dat ik je aanbidde
Ik leef met degene die blijft
En degene die gaat, laat maar gaan
Ik leef met degene die blijft
En degene die gaat, laat maar gaan