História do Capuchinho Rodrigues Monteiro

Op vrijdag de 13e januari
Gaat Kapuchijn Rodrigues Monteiro
Naar de huisje van zijn grootmoeder
Met melk en honing in het mandje!

Hij komt aan in het bos, plukt een bloem
Rookt een sigaret en zet de radio aan
Hoort het gebrul van het nieuws
En ziet dat de wereld helemaal verkeerd is!

Hij brengt de lunch naar grootmoeder Maria
Die ver weg woont
De oude vrouw heeft een beroerte gehad
Hij gaat haar helpen met plassen

De moeder zei tegen de jongen, voordat hij vertrok
Mijn Kapuchijn, je moet daarheen gaan
Maar wees voorzichtig, spreek niet te hard
Want er is een woeste wolf in het bos

Ga door de schaduw hier dichtbij
En waag je niet op de slechte paden
Pas op, de wolf is slecht, heel slecht
Het is een beest dat jongens opeet

Hij brengt de lunch naar grootmoeder Maria
Die ver weg woont
De oude vrouw heeft een beroerte gehad
Hij gaat haar helpen met plassen

Kapuchijn was ongehoorzaam
Vol met streken dook hij de bossen in
Hij maakte gekke sprongen, rende snel
En botste recht op de woeste wolf

De wolf zei: Kapuchijn, knappe jongen, oh wat een emotie
Waar ga je met dat mandje in je hand zo vriendelijk?
Oh, blijf hier, want ik ben helemaal gek, gek, gek van de passie
Laten we samen op huwelijksreis gaan, naar mijn hol, naar mijn hol

Oh Kapuchijn, wat een vreselijk lot
Hij is kortgeleden getrouwd met de woeste wolf
Daarom heeft grootmoeder
Geen eten meer en is helemaal doorweekt

Hij brengt de lunch naar grootmoeder Maria
Die ver weg woont
De oude vrouw heeft een beroerte gehad
Hij gaat haar helpen met plassen.