Si putesse vedè Napule

Ik heb altijd de wereld op mijn manier voorgesteld
maar het was zinloos.
Ik heb zelfs God een tijdelijk gezicht gegeven
op een zondag.
Met mijn handen heb ik ook mezelf een beetje beter leren kennen,
iets te veel,
Een aai om moeders te verzorgen
en een geluid van deze piano die me laat zingen.
Maar de wens die nooit vervuld kan worden is altijd dezelfde,
het is niet Parijs of de warme zon van Hawaii, maar Napels zien.
Laten we doen alsof we even
door jouw stad wandelen,
als je me ook maar je ogen leent
geef je kleur aan wat je zegt.
Als je Napels zou kunnen zien
Margellina bovenop de Vesuvius
wanneer we in Pusilleco zijn, zou je terugkomen uit Amerika.
Je zou er een week over doen om Napolitaans te praten
en je zou ook 'O sole mio' zingen.
Als ik je mee neem naar Napels
in een koffer vol tranen om je terug naar Amerika te laten gaan,
wil ik de Napolitanen die al zo lang daar zijn.
Met hoeveel liefde je over je stad praat, maar huil niet.
Bellen nu heeft geen zin, kom op, dat zou dom zijn.
Misschien doet de gekke behoefte om te praten je de 6 uur extra vergeten,
breng me nogmaals naar jouw stad, ik heb het maar voor de helft bezocht.
Als je Napels zou kunnen zien
Margellina bovenop de Vesuvius
wanneer we in Pusilleco zijn, zou je terugkomen uit Amerika.
Je zou er een week over doen om Napolitaans te praten
en je zou ook 'O sole mio' zingen.
Als ik je mee neem naar Napels
in een koffer vol tranen om je terug naar Amerika te laten gaan,
wil ik de Napolitanen die al zo lang daar zijn.