Pobre Bohemio
Gerardo Reyes
Arme Bohemien
Laat de lier klinken, mijn broer
Laat de snaren huilen om hun klachten
Vergezelt mijn tranen, landgenoot
Want ik ga je mijn verdriet vertellen
Deze arme bohemien die je ziet
Trovador van kroeg naar kroeg
Die met tranen zijn verhalen deelt
Die huilend zijn leven vertelt
Veel vrouwen had ik op mijn pad
Het geld stroomde door mijn handen
Maar plotseling veranderde mijn lot
En op dat moment was ik alleen
Het geld en de vrouwen zijn niets
Het doet me geen pijn dat ik ze verloor
Wat me echt in mijn ziel verwondt
Is mijn geliefde dorp achter te laten
¡Uh, uh-uy!
In mijn dorp liet ik mijn ouders achter
Mijn vriendin die ik zo adoreerde
Ik ging de wereld in, rennend
Zonder te weten wat me te wachten stond
Op een regenachtige middag in juni
Keerde ik gelukkig naar huis terug
Vond mijn ouders op het graf
En mijn vriendin vond ik getrouwd
Ik begreep dat het leven vals was
Met geld koop je en betaal je
Nooit had ik een oprechte liefde
En daarom is mijn leven bitter
En daarom zeg ik je, landgenoot
Trovador van kroeg naar kroeg
Zo denk ik de jaren door te brengen
En met drank mijn leven te vertellen
