Sin Fortuna

Ik ben geboren zonder fortuin en zonder iets
Uitdagend het lot recht in de ogen
Zelfs de meest ongelukkige vernedert me
Iedereen negeert me, zo gewoon
Maar plotseling is mijn geluk veranderd
En ineens zag ik mezelf tussen de mensen

En die mensen, die zich gelukkig voordoen
Voor een vulgair en bedrieglijk wereldje
Hypocriete, gemene, ijdele mensen
Die niets hebben aan hun geld
Die sterven net als de armen
En hun graf is hetzelfde gat

Nu ga ik andere wegen
Ik volg alleen het lot
En tussen de armen voel ik me gelukkig
Als ik liefheb, geef ik mijn liefde helemaal
Voor de armen haal ik mijn hoed af
En veracht zelfs de machtigste

Ik ben oprecht en eerlijk, dat zeg ik
Ik heb mijn eigen lot gecreëerd
Ik reikt de hand naar de vriend
Maar voor de rijke zal ik me nooit vernederen

Ik heb nooit de warmte van een kus gehad
Mijn arme ouders werkten zo hard
Dat ze nooit tijd hadden voor dat
En zo groeide ik op
Zonder het huilen te negeren
Ik ging niet naar school
Ik leerde het als volwassene
De letters komen niet binnen als je honger hebt
En er is niemand die je de hand reikt als je arm bent
Daarom keer ik terug naar dit oude dorp
Waar het leven me zo slecht behandelde
En dit zijn mijn mensen
Die ik voor niets verlaat
Ook al zou ik weer hetzelfde lijden

Ik ben oprecht en eerlijk, dat zeg ik
Ik heb mijn eigen lot gecreëerd
Ik reikt de hand naar de vriend
Maar voor de rijke zal ik me nooit vernederen