Che bambola!
Fred Buscaglione
Wat een pop!
Wat een pop!
Ik liep op straat
ongeveer om één uur en drieëndertig,
vorige nacht,
terwijl ik mijn gebruikelijke café verliet,
toen ik een mooi exemplaar tegenkwam
model honderd drie.
Wat een pop!
Ze vulde een mooi jurkje
van prachtig lamé,
was een hoop curves
zoals er op de wereld geen zijn,
wat een show met die benen,
je gelooft me niet?
Wat een pop!
"Hé, hé, hé - roep ik - "kleine,
kom op, kom op, kom op, doe niet zo dom,
weet je, weet je, weet je, dat ik wispelturig ben,
als je me niet meteen kust
mis je een kans."
Ze draait zich om, kijkt me aan
alsof ik een zwerver ben,
neemt een goede houding aan
zoals Rocky, de grote kampioen,
maakt een schijnbeweging met rechts, en met links,
plakt ze me aan een lantaarn.
Wat een schrik!
Zij, zij, zij, doodsbang,
wordt meteen bleek,
verbaasd, verbaasd,
omarmt me om me te steunen,
ik geef haar medelijden.
Je weet hoe het gaat, ik denk erover na
en besluit dat ik het wel zie zitten,
ik doe nog een keer alsof ik flauwval,
zij aarzelt en weet je wat ze doet,
smekend en huilend
geeft ze me een mooie kus.
Wat een pop!
