CadáVer Exquisito

De dag begint en een sentimentele gloed
Omarmt ons, komt terug, gaat weer weg
De fabuleuze universele symfonie
Omarmt ons, komt terug, gaat weer weg

Tango, seks, seks en liefde
Zoveel, tango, zoveel pijn

Mijn leven draait in tegenspraak
Nooit veroverde ik mijn hart
Maar waar was je toen het gebeurde, wat er gebeurde?
Tegen de spiegel pratend, alleen

Ik kom uit een wijk zo gemeen en crimineel
Misschien verbrand ik je, verbrand ik je, misschien
Ik kom uit een wijk die altijd op het punt staat te ontploffen
Misschien verbrand ik je, verbrand ik je, misschien

Als het niets uitmaakt om te leven
Zoek je iets omdat je wilt sterven

De tijd heeft me geleerd om te kijken
En soms heeft het me geleerd om te zwijgen
Waar was je toen het gebeurde, wat er gebeurde?
Tegen de spiegel pratend, alleen

De verdriet is zo groot en zo gemeen
Dat ik de gelukkige ervaring vier
De domheid van de wereld heeft nooit kunnen en zal nooit kunnen
De sensualiteit afnemen

Ik zoek mijn steen der wijzen
Bij de zeven gekken, in de zee
In het exquise lijk zonder genade
In de quintessens van de muziek
In mij, in de liefde
En de
Haat om te moeten denken (moeten denken)
Ik zou liever jouw glimlach willen, de hele waarheid
Ik zet een stap vooruit, stap terug
En vraag opnieuw
Dat er iets verandert zodat het nooit verandert
Alles is imperfect, liefde en haat

Ik zoek mijn steen der wijzen
Bij de zeven gekken, in de zee
In het exquise lijk zonder genade
In de quintessens van de muziek
In mij, in de liefde
En de
Haat om te moeten denken (moeten denken)
Ik zou liever jouw glimlach willen, de hele waarheid
Ik zet een stap vooruit, stap terug
En vraag opnieuw
Dat er iets verandert zodat het nooit verandert
Alles is imperfect, liefde en haat