Wo Men De Ai

Herinneringen komen naar boven als de schemering valt
Wolken drijven in de blauwe lucht
Dat was wat jij zei
Dat je mijn hand wilde vasthouden
Samen de tijd doorbrengen, hand in hand
Na alles durf ik niet meer te kijken
De lucht om me heen is zijn kleur verloren
Sinds die dag kan ik mijn adem niet meer herinneren
De tranen, oh, zullen nooit stoppen, nooit stoppen met stromen

Onze liefde
Is voorbij, komt nooit meer terug
Tot nu toe wacht ik nog steeds in stilte
Onze liefde
Ik begrijp dat het jouw last is geworden
Maar voor altijd kan ik je niet loslaten
De laatste warmte die je gaf, die warmte die je gaf

Vraag niet of je van me houdt
Nu wil ik alleen de lucht die van jou is
Ver weg van deze benauwde wereld
Geen geheimen meer, oh