Ma môme
Jean Ferrat
Mijn meisje
Mijn meisje, ze doet niet als een ster
Ze draagt geen zonnebril
Niets van dat
Ze poseert niet voor de bladen
Ze werkt in de fabriek
In Créteil
In een overvolle voorstad
Wonen we in een flat
Zij en ik
Het raam heeft maar één ruit
Dat uitzicht geeft op het depot
En de daken
We gaan niet naar Saint-Paul-de-Vence
We besteden al onze vakanties
In Saint-Ouen
Als familie hebben we maar één metgezel
Ergens in Lorraine
En dat is ver weg
Maar mijn meisje, ze is vijfentwintig jaar
En ik geloof echt dat de Heilige Maagd
Van de kerken
Niet meer liefde in haar ogen heeft
En niet beter glimlacht
Wat er ook gezegd wordt
In de zomer wanneer de stad in slaap valt
Is er bij ons zonneschijn
Die blijft hangen
Ik leg mijn hoofd op haar heupen
Ik neem haar hand heel voorzichtig
En ik hou hem vast
We vertellen elkaar alle dingen die in ons opkomen
Het is mooi als een Verlaine
Het lijkt wel
We kijken naar de ondergang van de dag
En dan maken we liefde
In het geheim
Mijn meisje, ze doet niet als een ster
Ze draagt geen zonnebril
Niets van dat
Ze poseert niet voor de bladen
Ze werkt in de fabriek
In Créteil
