Carlos Baila

Zoveel de kou van november
De vermoeidheid en de gewoonte
Kennen geen enkele hoek
Van een liefde zo goed bewaard

Carlos danst zo slank
Altijd oplettend op zijn blik
De kleur van een treurig dag
Kan niets doven, niks

Ik zie ze stil dansen
Over een liefde zo sterk
Zij zal zeggen wat hij niet durft