O Homem
Erasmo Carlos
De Man
Op een zekere dag was er een man hier
Hij had de mooiste blik die ooit heeft bestaan
In zijn zang zat een gebed
In zijn woorden de mooiste melodie
Die ooit is gehoord
Zijn stem sprak alleen van liefde
Elke beweging was vol liefde en vrede
Hij droeg het in zijn hart
Hij wandelde door de velden
Bergopwaarts en sprak over de grootste liefde
Hij liet het licht stralen in de duisternis
De zon opkomen in elk hart
Dat het begreep
Dat naast het leven dat je hebt
Er een ander leven is en zo
Is wedergeboorte, sterven is niet het einde
Alles wat hij hier achterliet
Is niet voorbij en zal altijd bestaan
Bloemen op de plekken waar hij liep
En het juiste pad om te volgen
Ik weet dat hij op een dag zal terugkomen
En in dezelfde velden zoeken wat hij heeft geplant
En oogsten wat goed is gegroeid
Huilen om de zaadjes die zijn gestorven
Zonder te bloeien
Maar er is nog tijd om te planten
Om in jezelf de bloem van het goede te laten groeien
Om het aan hem te geven
Wanneer hij hier aankomt
Alles wat hij hier achterliet
Is niet voorbij en zal altijd bestaan
Bloemen op de plekken waar hij liep
En het juiste pad om te volgen
