Luna de arrabal
Enrique Cadícamo
Luna van de achterbuurt
Jongens, vandaag is het een heldere en zomerse nacht
nodig ik de hele buurt uit om te verkennen,
er is veel licht en dat komt omdat: de maan van de achterbuurt
ons vergezelt door de straten zoals gisteren,
tis middernacht, zij slaapt en haar balkon
geopend wacht op mijn komst...
naast het gekreun van de stemvork
wil ik sentimenteel
het serenade van mijn vriend het hart laten klinken...
En dan, als ik de introductie hoor
van de passionele wals
zal haar engelachtige schoonheid
me noemend, ontwaken...
Haar borst zal van emotie kloppen
haar ogen zullen in een andere blauwe gloed stralen
en de nacht zal zich kleden
in betoverende pracht
en jij, mijn lieve geliefde,
zult beven...
Jongens, laten we gaan, de maan wil horen
de schilderachtige serenade van de achterbuurt...
de nacht is warm, de buurt slaapt en is saffier
de lucht vol met kleine kristallen sterren...
Jongens, snel! het is zo mooi om te groeten
de bruid die onschuldig slaapt...
De vingers op de stemvork
zullen met een "allegro" beginnen
en dan zal mijn ziel naar haar balkon stijgen...