Ave de Paso
Enrique Cadícamo
Vogel van de Reis
Het is tijd, mijn lief
Om te vertrekken, wie weet voor hoe lang
Op mijn lippen verschijnt, trillend
Een grimas die afscheid zegt
Onze liefde was een liefde van het moment
Mijn genegenheid was een vogel van de reis
En jouw zoen van honing en satijn
Was een heilig glas dat ik niet zal vergeten
Vaarwel, poppetje van koper!
Donkere meid, jouw tropische liefde
Stoot een geur uit van zoute bries
Als een sentimentele melodie
De maan van Rio blijft hier
Zodat je in de nachten kunt vertellen dat ik
Langs je heen ben gegaan, onvermoeibare reiziger
Langs je heen ben gegaan en mijn hart heb achtergelaten
Mijn bestemming is om door het leven te zwerven
Ik deed verkeerd door naast jou te dromen
Die roze lucht is verkleurd
Bij de toverspreuk van mijn afscheid
Vergeef me mijn belofte, donkere meid
Vergeet mijn waanzin om je te beminnen
Buenos Aires dwingt me je te verlaten
En onder die luchten zal ik met jou dromen