L'affaire Sofia
Els Amics de Les Arts
De zaak Sofia
Een taalkoppel
een kans
om de zaak Patrícia te begraven
emotionele schoonmaak
Een tijdje in elke taal
een gesprek opbouwen
ik leer jou, jij leert mij
en we leren onszelf
Ze was geboren in Griekenland, de wieg van grote denkers
Van Parmenides tot Socrates, van Aristoteles tot Plato
En ik, die al die vreemde heren niet kende
stelde me ze voor met baarden en grote gebaren
Ik probeerde haar te imponeren
door stiekem te Googelen
"Llull, Pujols, Ramon Sibiuda"
Geen van de drie klonk bekend voor haar
Terwijl ze me het erotisme
van het Catalaans toonde
zei ze: "Joan, ik wil dat je me leert
mijn uitspraak te verbeteren"
En als je had gezien hoe ze lachte terwijl ze 'suikerspin' probeerde te zeggen
had ik "Despertaferro!" geroepen, de almogàver in jou
Mijn vriend, als je ooit in die situatie bent, denk er niet eens een seconde over na
en laat de filosofie ons leren de wereld te zien
Ze vroeg me waar ik in geloofde
terwijl ze de rook naar binnen trok
en binnen in een indie disco
citeerde ik, zo blijkt, een zekere Hume
"Ik geloof alleen in wat ik zie
en ik zie alleen jullie"
(Als ik begin met formaliteiten
is dat een teken dat ik nerveus ben)
Ze zei: "Je retoriek laat veel te wensen over
Vaak is stilte beter. Vaak is handelen beter"
En die uitspraak met de grootste waardigheid aanvaardend
raapte ik mijn ego van de grond en begon ze te dansen
En wat een dans!
Dat ineens, de cirkel werd vierkant
En toen Song2 van Blur speelde
fluisterde ze over Epicurus tegen me
Terwijl we de trap opgingen
van haar appartement, liet ze los
"Nu kies jij het verhaal
of het stroomt, laat je meevoeren"
En ik zei: "Laten we van leven een feest maken
laten we het doen voordat we oud worden
want morgen zal het onmogelijk zijn
want morgen is het al te laat"
En voor een keer werden de woorden, de exacte combinatie
alchemie, ze losten de rede op
Ik verwierp alle twijfels, volledig verlicht
toen ik al haar prisma's zag: goed, schoonheid en waarheid
En met Schopenhauer
eindigden we in een afterhour
En terwijl we over Schopenhauer spraken
eindigden we in een afterhour
Een kus, het was al dag
in een steegje in El Born
gelukkig, onszelf verdoemend
om het eeuwige terugkeren te zoeken