Horizontes

Al heel lang loop ik
Door de straten van een niet zo vrolijke haven
En toch brengt het me
Betoveringen
En een zonsondergang vertaalt me in verzen
Om vrij vele paden te volgen
Grond bewerken, wijnen proeven
Ideeën van vrijheid hebben
Liefde in alle leeftijden zien
Ik werd huilend geboren, molens van wind
In de tram stappen, rennend naar beneden
De goede schuilplek van de guaveboom
Marbles spelen, over het vuur springen
Zestig vier, zestig zes, zestig acht misschien een slechte tijd
Jaren zeventig was er niet voor jou
En in de tachtig ga ik me daar niet verliezen
Ik ga me daar niet verliezen
Ik ga me daar niet verliezen
Ik ga me daar niet verliezen