Prohibido prohibir

Je kunt niet verbieden, je kunt niet ontkennen
Het recht om te leven, de reden om te dromen
Je kunt niet verbieden, het geloven of creëren
Geen aarde uitsluiten, geen maan verbergen
Je kunt niet verbieden, zelfs niet een snufje liefde
Je kunt niet ontlopen dat de bloem weer bloeit
Niet de trilling van de ziel, niet de hartslag van het leven
Niet het leven in zijn gang... Je kunt niet verbieden

Je kunt niet verbieden, de keuze om te denken
Je kunt niet verhinderen, de storm op zee
Je kunt niet verbieden, dat in een innerlijke vlucht
Een mus bij het vertrekken, een betere lucht zoekt
Je kunt niet verbieden, de levensdrang
Niet de druppel honing, niet het korreltje zout
Niet de eindeloze verlangens, niet de eindeloze wensen
Om te lachen, om te huilen, je kunt niet verbieden

Je kunt niet verbieden, de iriserende kleur
Van de avond die sterft, bij de zonsondergang
Je kunt niet verbieden, de drang om te zingen
Of de plicht om te zeggen wat niet gezwegen mag worden
Alleen de man die niet kan begrijpen, niet kan voelen
Heeft uiteindelijk zijn grootheid weten te verbieden
En ontkent de smaak en de simpele waarheid
Van leven in liefde en in totale vrijheid
Als ik de macht had om te beslissen
Zou ik een wet uitvaardigen
Verboden te verbieden!