Dios de La Lluvia

God van de regen, heb medelijden met de beesten en met mij.
Jouw gehuil kwam om een stoffige, grijze wereld te verlossen,
gemaakt voor het treurige reptiel.
Ik volgde het licht en verloor je, sinds die dag zal ik bidden
omdat je terugkomt, omhuld in je nevel.
Ik liet mijn meisje, zoete april,
achter tussen de lucht van aardbeien en jasmijn;
het vervaagt in mijn geheugen
het schaduwrijke pad dat ik zo vaak heb bewandeld.

Oude geuren zweven in de lucht,
geest van de nevel, jullie zullen niet terugkomen.
Lach, mijn meisje, zwevend op de grond;
God van de regen, breng me terug naar gisteren.
Vervloekt de dag dat ik opgroeide
en die droom achterliet,
van de zoete wereld waarin ik leerde
de moeilijke kunst van het leven.

Tussen de groene velden van april,
ver weg van de wereld, heel dicht bij jou.
God van de regen, omarm me
en onder jouw wolken zal ik weer overwegen
hoe ik op verschillende manieren kan kussen
de lucht doordrenkt met jouw unieke geur
van oude geuren die in de lucht zweven,
geest van de nevel, jullie zullen niet terugkomen.

Lach, mijn meisje, zwevend tussen varens;
God van de regen, breng me terug naar gisteren.
God van de regen, heb medelijden
met de beesten en met mij, arme sterveling.