Mi Jaca
El Consorcio
Mijn Jaca
Het gebrul, de flair en de charme
En de betovering van de Sevillaanse nacht
Daarvoor ruil ik niet, voor de charme van het platteland
En de uitstraling van mijn Jaca uit Jerez.
Op haar rug voel ik me net een koningin
Met diamanten sporen aan mijn voeten
En pronkend als een kroon en als een haaraccessoire
De majesteit van de Cordobese hoed.
Mijn Jaca galoppeert en snijdt door de lucht
Wanneer ze langs de haven komt
Op weg naar Jerez.
Ik hou van haar, net zoals van die zigeuner
Die me kwelt
Vanwege de schuld van de liefde.
Op de rug van mijn Jaca uit Jerez
Wiebel ik trots en vol zelfvertrouwen
Zoals de lucht de geraniums, de anjers en de rozen
Door mijn raam wiegt.
Wanneer ze draven, vormt het stof van het pad
Bij haar passage voor mij een altaar.
Dat de glans van de sterren verlicht
Dat de glans van de sterren verlicht
En de emotie van mijn gezang bedekt.
Mijn Jaca galoppeert en snijdt door de lucht
Wanneer ze langs de haven komt
Op weg naar Jerez.
Ik hou van haar, net zoals van die zigeuner
Die me kwelt
Vanwege de schuld van de liefde.
