Nostalgias
Edmundo Rivero
Nostalgieën
Ik wil mijn hart bedwelmen
Om een gekke liefde te vergeten
Die meer dan liefde lijden is
En hier kom ik voor dat
Om oude kussen te wissen
In de kussen van andere monden
Als zijn liefde 'een dagbloem' was
Waarom is die dan altijd de mijne
Die wrede bezorgdheid?
Ik wil voor ons beiden mijn glas heffen
Om mijn koppigheid te vergeten
En nogmaals herinner ik haar
Nostalgieën
Van het horen van haar gekke lach
En voelen naast mijn mond
Als een vuur haar ademhaling
Angst
Van me verlaten voelen
En denken dat een ander naast haar
Snel, snel over liefde zal praten
Broeder!
Ik wil me niet verlagen
Of vragen, of huilen
Of zeggen dat ik niet meer kan leven
Vanuit mijn treurige eenzaamheid zal ik zien vallen
De dode rozen van mijn jeugd
Klaag, bandoneón, je grijze tango
Misschien doet het jou ook pijn
Een of andere sentimentele liefde
Huilt mijn ziel van een schim
Alleen en treurig deze nacht
Zwarte nacht zonder sterren
Als de glazen troost brengen
Hier ben ik met mijn onrust
Om ze eindelijk te verdrinken
Ik wil mijn hart bedwelmen
Om daarna te kunnen toosten
"Op de mislukkingen van de liefde"