Corrientes y Esmeralda

De knappe jongens zijn afgekoeld bij jouw hoeken
Toen een sjofel type ze in sneakers schoot
En de ruige bendes gaven je glans
Daar rond het jaar negentien twee

Portese hoek, jouw ranzige schandaal
Wordt een mengelmoes van rum, gin en fitz
Engelse pas en gokken, bacará en loterij
Grappa en gekke wijven in de mix

De Odeon stuurt de echte academie
Terugkaatsend in tango's, de oude Pigalle
En de rest wordt ingezet, de pijnlijke anemie
Die wacht op de tram naar zijn achterbuurt

Van Esmeralda naar het noorden, bij Retiro
Fransen en papusas vallen in gebed
Om een reis te regelen, als het kan
Om de lens te omzeilen die de knaap schiet

Op jouw hoek, een dag, milonguita, die
Criolla papirusa die Linnig noemde
Met een bundel gewone kleren
Misschien vond ze de man van de tragedie

Carlos de la púa bezingt je in gedichten
En Pascual Contursi was jouw trouwe vriend
Op jouw schimmige hoek, elke kaketoe
Droomt van de uitstraling van Carlos Gardel

Portese hoek, deze milonguero
Biedt je zijn diepste en meest hartelijke genegenheid
Wanneer het leven op nul staat
Beloven ik je het meest ranzige en straatachtige vers
Om de tango te maken die je onsterfelijk maakt