El Culpable Soy Yo

Ik ga weer schreeuwen
Mijn krachten verdwijnen
De woorden werden vreemd
Mijn hart beefde

De schuldige was ik
Flirtend met de zon
Nooit wist ik je de juiste prijs te geven
Toen je me over liefde sprak

Ik voelde een stilte in de stem
Die liefdesliedjes zong
Ik huilde, ik kon niets zeggen
Iemand zei: Je vriendin is weg

Het is de poëzie van mijn treurige leven
Van mijn leven, van mijn blije leven
Toen ik zong, herinnerde ik me verzen van Molina
Verzen van Gutiérrez

Ik wil vragen
Geef me een straf, Heer
Ik verdien geen vergeving
Ik ben niet goed

Ik zag haar pijn
Maar ik begon te lachen
Ik dacht dat ze gelukkiger was
Als avonturier

En ik zag voor de zee duizenden kinderen lachen
Bijna wilde ik sterven van gevoel
Je droeg een stukje van mij in je
Dat ik ooit hoopte al mijn dromen te vertellen

En dat de goddelijke het verlicht
Daarboven je naam
En ik gaf je de glorie, vrouw
Ik ga weer schreeuwen

Niemand gaat me antwoorden
Ik wist je tederheid niet te voelen
Ik wilde niet geloven
Ik hield ook van jou

Ik zweer het je voor God
Langzaam bloedde ik meer van de wond
In je ziel als vrouw
Waarom moest het zo zijn

Verdrietig en berouwvol ben ik
Waar je ook mag zijn
Als herinnering geef ik je mijn lied
Het is de poëzie van mijn treurige leven

Van mijn leven, van mijn blije leven
Toen ik zong, herinnerde ik me verzen van Molina
Verzen van Gutiérrez
Ik wil vragen

Dat ze me in boetedoening geven
Alle straffen aan mij
En aan mijn liedjes
Samen onder de zon

Zullen we de vergeving krijgen
Van zoveel lijden dat ik je deed
Door mijn fouten
De kinderen van de zee zijn daar al vertrokken

Ze zagen me dichtbij en verstopten zich
Ik ben zo'n zondaar dat ik nu moet leven
De prijs betalen en je dromen breken
En dat de goddelijke het verlicht

Daarboven je naam
En ik gaf je de glorie, vrouw
En dat de goddelijke het verlicht
Daarboven je naam
En ik gaf je de glorie, vrouw