Veinticinco
Dani Martín
Vijfentwintig
Je bent van El Canto sinds je zeventien
En het eerste was A contracorriente
Dorpsfeesten met vriendinnen en maatjes (de moeder van José)
Dat was als opstijgen in een raket
Je bent van Nokia, van het slangenspel
Je bent vlam en hangend en van SMS
Foto in zwart-wit, met een roze en groene achtergrond (we hebben nog een lied)
Die gekke jaren blijven bij ons
Dat je me de hoorns opzet, dat je wilt zingen
Het geluk van mijn leven en daarna komt het terug
16 jaartjes, Emotioneel
Wat een mooi leven en alles begint weer opnieuw
Weer van nul, alles draait weer rond
Ziet Zapatillas en daarna Peter Pan
Nee, het komt niet terug, ik zei het en het komt nooit meer terug
El Canto en ik zijn nog steeds levend, waar zijn de handen?
We waren gelukkig, er waren geen netwerken
Een blik was de like waarvoor je zou sterven
Zomers van liefde, winters op Messenger
Onverdraaglijk, je negeerde me altijd
Dat je me de hoorns opzet, dat je wilt zingen
Het geluk van mijn leven en daarna komt het terug
16 jaartjes, Emotioneel
Wat een mooi leven en alles begint weer opnieuw
Weer van nul, alles draait weer rond
Ziet Zapatillas en daarna Peter Pan
Nee, het komt niet terug, ik zei het en het komt nooit meer terug
El Canto en ik zijn nog steeds levend, waar zijn de handen?
Dat je me de hoorns opzet, dat je wilt zingen
Het geluk van mijn leven en daarna komt het terug
16 jaartjes, Emotioneel
Wat een mooi leven en alles begint weer opnieuw
Weer van nul, alles draait weer rond
Ziet Zapatillas en daarna Peter Pan
Nee, het komt niet terug, ik zei het en het komt nooit meer terug
El Canto en ik zijn nog steeds levend, waar zijn de handen?
(Vijfentwintig kutjaren)