16 Añitos
Dani Martín
16 Jaar Jong
16 jaar jong, woest
Ik dacht dat ik de koning was
Met mijn leus als mijn vlag
Wat ze zeggen, hoor ik niet
Er was niemand die het kon veranderen
Die mijn koers een beetje bijstelde
Met mijn idee als eerste
En dat ze me niet te veel zouden belasten
En zo gebeurde het
Ik rebelleerde tegen alles, zelfs de zon
Leefde toen in een vervorming
En ik was boos op de wereld
Verdomme, die complexen die altijd het slechtste naar boven halen!
Ik dacht: De kracht zit in het beste
Ik verkleedde me als iemand die ik niet was
Op zoek naar die vastberadenheid
Bereikte ik een donkere plek
Dacht dat dat moed was
En ik leed zo erg
Omdat ik niet meer was wie ik was
Omdat ik dacht dat een lafaard
Degene was die het stilhield
De dappere zijn degenen die echt zijn
Niet de sterke of hun oorlogen
De dappere zijn degenen die weten te huilen
Met een bloot gezicht
En zo gebeurde het
Ik rebelleerde tegen alles, zelfs de zon
Leefde toen in een vervorming
En ik was boos op de wereld
Verdomme, die complexen die altijd het slechtste naar boven halen!
Ik dacht: De kracht zit in het beste
Ik verkleedde me als iemand die ik niet was
Op zoek naar die vastberadenheid
Bereikte ik een donkere plek
Dacht dat dat moed was, moed
En nu kijk ik mezelf in de ogen
En ben ik wie ik ben!
En zo gebeurde het
Ik rebelleerde tegen alles, zelfs de zon
Leefde toen in een vervorming
En ik was boos op de wereld
Verdomme, die complexen die altijd het slechtste naar boven halen!
Ik dacht: De kracht zit in het beste
Ik verkleedde me als iemand die ik niet was
Op zoek naar die vastberadenheid
Bereikte ik een donkere plek
Dacht dat dat moed was
16 jaar jong, woest
