Frío
Dani Fernández
Koud
Wie gaat opstijgen
Van mijn vliegtuigen?
Als ik al een tijd
De terminal heb gesloten
Je hebt weer je ambities
Vergeten
Je was altijd
Een kwestie van prioriteit
Je haat het als mijn waarheid
Je raakt in je hart
Je trots verdwijnt als iemand anders
We konden moeilijk ademhalen
Tussen al die viezigheid
Koud, dat me de botten bevriest en ik schrijf
Over perfecte momenten die ik me nooit herinner
Of ze echt hebben bestaan
Ik kijk, zoek op straat of er nog een getuige is
Die me het delirium geeft en me vertelt
Dat het je is opgevallen dat je in een bar drinkt
We hebben niets meer over
Om te redden
Wie gaat vechten
Tegen je fouten?
We kunnen niet meer
Met jouw manier van riskeren
Je komt voor meer
Ontgoochelingen
Om ons te ontnemen wat er van het einde overblijft
Je haat het als mijn waarheid
Je raakt in je hart
Koud, dat me de botten bevriest en ik schrijf
Over perfecte momenten die ik me nooit herinner
Of ze echt hebben bestaan
Ik kijk, zoek op straat of er nog een getuige is
Die me het delirium geeft en me vertelt
Dat het je is opgevallen dat je in een bar drinkt
(Oh, oh-oh-oh)
(Oh-oh-oh)
(Oh-oh-oh)
En het bevriest mijn botten (oh, oh-oh-oh)
Koud, dat me de botten bevriest en ik schrijf
Over perfecte momenten die ik me nooit herinner
Of ze echt hebben bestaan
Ik kijk, zoek op straat of er nog een getuige is
Die me het delirium geeft en me vertelt
Dat het je is opgevallen dat je in een bar drinkt
Koud, dat me de botten bevriest en ik schrijf
Over perfecte momenten die ik me nooit herinner
Of ze echt hebben bestaan
We hebben niets meer over
Om te redden