Le temps des fleurs
Dalida
De tijd van de bloemen
In een taverne in het oude Londen
Waar vreemden samenkwamen
Onze stemmen vol vreugde stegen uit de schaduw
En we luisterden naar onze harten zingen
Het was de tijd van de bloemen
We kenden geen angst
De dagen daarna smaakten naar honing
Jouw arm nam mijn arm
Jouw stem volgde mijn stem
We waren jong en geloofden in de hemel
La, la, la
(We waren jong en geloofden in de hemel)
En toen kwamen de dagen van mist
Met vreemde geluiden en gehuil
Hoeveel nachten zonder maan heb ik doorgebracht
Op zoek naar de taverne in mijn hart
Net als in de tijd van de bloemen
Waar we zonder angst leefden
Waar elke dag naar honing smaakte
Jouw arm nam mijn arm
Jouw stem volgde mijn stem
We waren jong en geloofden in de hemel
La, la, la
(We waren jong en geloofden in de hemel)
Ik stelde me voor de mist te verdrijven
Ik dacht dat ik de tijd kon terugdraaien
En ik verzon heldere nachten
Waar we samen zongen zoals vroeger
Het was de tijd van de bloemen
We kenden geen angst
De dagen daarna smaakten naar honing
Jouw arm nam mijn arm
Jouw stem volgde mijn stem
We waren jong en geloofden in de hemel
La, la, la
(We waren jong en geloofden in de hemel)
En vanavond sta ik voor de deur
Van de taverne waar je niet meer zult komen
En het lied dat de nacht me brengt
Herken mijn hart al niet meer
Het was de tijd van de bloemen
We kenden geen angst
De dagen daarna smaakten naar honing
Jouw arm nam mijn arm
Jouw stem volgde mijn stem
We waren jong en geloofden in de hemel
La, la, la
(We waren jong en geloofden in de hemel)
