L'Amerique Pleure

Weer een dag opstaan met de zon
Het gezicht nog wat gezwollen, mijn 4 uur slaap ja
Ik trek een paar hijsjes van mijn sigaret
Klaar voor de vitamines
En een goede koffie, slap als een dweil
Om er beter uit te zien
Ja

Ik neem de Florida Turnpike en morgen ben ik in Montmagny
Nee, trucker, het is niet echt Klondike, maar je ziet wat van het land, ja
Vooral omdat je je realiseert dat achter de mooie landschappen
Er zoveel ongelijkheid en lijden op de gezichten is

De vraag die ik me altijd stel
Maar hoe doen al die mensen dat
Om nog in het leven te geloven in deze hypocrisie
Het is zo treurig dat soms als ik thuiskom
En mijn oude vrachtwagen parkeer
Zie ik heel Amerika huilen in mijn achteruitkijkspiegel

Ik sleur in mijn trailer al de excessen van mijn tijd
De oververpakte overvloed, volgepompt, ja
Terwijl de mooie woorden door het leien dakje gaan
Onze onverschilligheid is verzadigd
In de bodem van de containers kunnen de overschotten verrotten

De vraag die ik me altijd stel
Wat zullen onze kinderen doen
Wanneer er niets overblijft dan ruïnes en hun honger
Het is zo treurig dat soms als ik thuiskom
En mijn oude vrachtwagen parkeer
Zie ik heel Amerika huilen in mijn achteruitkijkspiegel

Op de interstate-95 gaan al mijn dromen op in rook
Een auto in brand op een afrit, een dodelijk ongeluk, ja
En midden in deze file
Geen respect voor de dood
Iedereen toeterend, zo gehaast om nergens heen te gaan

De vraag die ik me altijd stel
Waar gaan al deze mensen heen
Er zijn zoveel auto's overal, de wereld is gek geworden
Het is zo treurig dat soms als ik thuiskom
En mijn oude vrachtwagen parkeer
Zie ik heel Amerika huilen in mijn achteruitkijkspiegel

Een ander truck-stop aan de snelweg, vast om troep te eten
Het is waar dat er in de soep van de dag niet veel liefde meer zit, ja
We hebben de menselijke warmte gedood met de ketenservice
Op de tv schiet weer een gek iemand om zich heen

De vraag die ik me altijd stel
Maar hoe doen die arme mensen dat
Om heel hun leven zonder liefde door te komen
Het is zo treurig dat soms als ik thuiskom
En mijn oude vrachtwagen parkeer
Zie ik heel Amerika huilen in mijn achteruitkijkspiegel

Niets weerhoudt me ervan dat ook ik, als ik alleen rijd in de nacht
Soms vraag ik me af wat ik hier doe, vast in het binnenland, ja
Ik denk aan alles wat ik heb gemist met Mimi en de twee meisjes
En ik heb dat vervelende gevoel een vreemdeling in mijn familie te zijn

De vraag die ik me altijd stel
Waarom zo hard werken
Het achterlaten van degenen van wie ik houd, allemaal om het spel te spelen
Het is zo treurig dat soms als ik ver weg ben van huis
Zittend in mijn oude vrachtwagen
Heb ik heel Amerika die ergens diep in mijn hart huilt.