Mía

Ik voel geen pijn meer
Het doet me geen zeer meer
Om te denken aan wie ik was

Ik heb het niet gewist
Ik heb het niet vergeten
Maar het is er niet meer

Ze bijten me niet meer, ze veranderen me niet
(Mmh-mmh-mmh-mmh-mmh-mmh, mmh-mmh-mmh)

De dagen
Waarop de spiegel me pijn deed
Waarop ik jou als wapen gebruikte om me te beschermen
Waarop ik geloofde dat de liefde me zou redden
Zoals je ziet, was ik niet altijd van mij

Ik keer terug naar het verleden
Vuur gedoofd
Groene en grijze as

Ik kijk naar de toekomst
Het is niet meer donker
Maar ik weet dat in mij

Er iets is dat terugkomt
En soms bijt
(Mmh-mmh-ouh-ouh-oh-oh)

De dagen
Waarop de spiegel me pijn deed
Waarop ik jou als wapen gebruikte om me te beschermen
Waarop ik geloofde dat de liefde me zou redden
Zoals je ziet

Er zijn dagen
Waarop dingen niet gaan zoals je wilde
En zelfs in die momenten ben ik zo van mij
Er zijn dagen waarop je moet leren jezelf te vergeven voor terugvallen
En me heel stevig omarmen en herinneren dat ik mijn eigen vriendin ben
En als het niet om mij ging, om wie zou het dan zijn?
Dat is een geluk
Om me van mij te kunnen voelen