Sie

Zij heeft het gezicht dat vaak alleen laat zien
hoeveel gezichten het verbergt
zij heeft de kleuren die de mei nauwelijks kan brengen

Zij kan voorzichtig zijn als de wind
Zij kan kwetsen als een kind
kan maken dat mijn pijn stolt
en elke dag zijn die lukt

Zij is het hoofdstuk dat mij vormt
de golf die mij verder draagt
de mijn hoogtes, mijn laagtes bepaalt

Zij is die maat waarmee je meet
de blauwe plek die je vergeet
de oever waar je, zoals je bent, naartoe zweeft

Zij, als je haar zou zien zoals ik haar zie
haar niet te liefhebben, geloof ik, zou pijn doen
zij is het blauw waarmee de morgen zwaait

Zij is mij vertrouwd, zoals oude foto's zijn
voor wie zijn zwakheden uit liefde blind is
deze draag je mee, waar de tijd niet doordringt

Zij is wat ik heb, wat ik ben
dit is mijn verlies en mijn winst
dit is het gezicht waar je niet voorbij drijft

Zij is het gedicht dat je niet schrijft
dat mij te schrijven overblijft
dat iets zou moeten zeggen zoals heel eenvoudig gewoon
Ik hou van haar. Zij. Zij