Les Deux Guitares
Charles Aznavour
De Twee Gitaren
Twee zigeuners zonder rust
Strijken op hun gitaar
Herinneringen uit de nacht
Worden weer klaar
Zonder te weten dat in mij
Een stroom van verdriet
Onder hun vingers herleeft
Mijn dolle jeugd, zo niet
Ekh raz yechtcho raz yechtcho mnogo mnogo raz
Ekh raz yechtcho raz yechtcho mnogo mnogo raz
Speel zigeuners, speel voor mij
Met meer vuur en kracht
Om de stem te verdoezelen
Die tegen mijn ziel zegt
Waar doet het pijn, waarom doet het pijn
Ah, je hebt hoofdpijn
Maar drink vandaag wat minder, morgen meer
En nog meer overmorgen
Ekh raz yechtcho raz yechtcho mnogo mnogo raz
Ekh raz yechtcho raz yechtcho mnogo mnogo raz
Ik wil lachen en zingen
En mijn verdriet bedwelmen
Om het verleden te vergeten
Dat ik met me meedraag
Breng me sterke wijn
Want de wijn bevrijdt
Oh, schenk, schenk me nog meer
Zodat ik me kan laten gaan
Ekh raz yechtcho raz yechtcho mnogo mnogo raz
Ekh raz yechtcho raz yechtcho mnogo mnogo raz
Twee gitaren in mijn gedachten
Veroorzaken grote onrust
Leggen de ijdelheid uit
Van ons bestaan
Wat leven we, waarom leven we
Wat is de reden van bestaan
Je leeft vandaag, je bent morgen dood
En nog meer overmorgen
Ekh raz yechtcho raz yechtcho mnogo mnogo raz
Ekh raz yechtcho raz yechtcho mnogo mnogo raz
Wanneer ik dronken en dood ben
Zwak en treurig
En jullie mijn lichaam zien
Onder de tafel rollen
Dan kunnen jullie stoppen
Met jullie weerklank
Maar speel nu, speel
Ik beveel het je
Ekh raz yechtcho raz yechtcho mnogo mnogo raz
Ekh raz yechtcho raz yechtcho mnogo mnogo raz
Ik hou van de woorden