J'Avais 20 Ans

Gisteren had ik nog twintig jaar
Ik streelde de tijd en speelde met het leven
Zoals je met de liefde speelt en ik leefde de nacht
Zonder te tellen hoe mijn dagen in de tijd vervlogen

Ik heb zoveel plannen gemaakt die in de lucht bleven hangen
Ik heb zoveel hoop opgebouwd die is weggevlogen
Dat ik verloren blijf, niet wetende waarheen te gaan
Mijn ogen zoeken de lucht maar mijn hart ligt in de grond

Gisteren had ik nog twintig jaar
Ik verkwistte de tijd terwijl ik het wilde stoppen
En om het vast te houden, zelfs om het voor te zijn,
Heb ik alleen maar gerend en ben ik buiten adem geraakt

Onwetend van het verleden, de toekomst vervoegend,
Voorging ik met 'ik' in elk gesprek
En gaf mijn mening die ik goed wilde hebben
Om de wereld met nonchalance te bekritiseren

Gisteren had ik nog twintig jaar
Maar ik heb mijn tijd verkwist met dwaasheden
Die me in feite niets echt precieze geven
Behalve een paar rimpels op mijn voorhoofd en de angst voor verveling

Want mijn liefdes zijn gestorven voordat ze bestonden
Mijn vrienden zijn vertrokken en komen niet terug
Door mijn schuld heb ik de leegte om me heen gecreëerd
En heb ik mijn leven en mijn jonge jaren verknald

Van het beste en het slechtste, terwijl ik het beste weggooide,
Heb ik mijn glimlachen bevroren en mijn tranen verhard...
Waar zijn ze nu,
Nu, mijn twintig jaar?