El Surco

In een open groef zag ik ontkiemen
Een ster van oneindige eenzaamheid
En met een mand zag ik hem water geven
Met water uit een stroom van duisternis

Ah Malaya het zaaien was mislukt
En het water van de beek begon te stromen
De morgenster houdt van helderheid
En aan het water van de beek, vrijheid

De morgenster bracht geen vrucht voort, hij ging schijnen
En het water uit de beek zorgde voor hem

Op een droevig uur wilde ik zingen
En in mijn lied wilde ik huilen
En in mijn tranen wilde ik schreeuwen
Maar ik zing alleen om stil te zijn

Ah malaya het uur dat ik ging zingen
Ah malaya het uur waarop ik ging huilen
Als er bij het huilen wordt geroepen dat men stil moet zijn
En in stilte verdrinkt de vrijheid

Mijn tijd om te protesteren is nog niet gekomen
Ah malaya het uur dat ik ging zingen

En de ster vloog naar de herinnering
En het licht van zijn vuur bleef achter
En in de groef begint de stilte te schreeuwen
En zijn dorstige glas bereikt de zee niet

En zo ging de ster naar zijn eenzaamheid
Zo ging de ster naar zijn helderheid

Ah malaya het uur dat ik ging zingen
Ah malaya het uur waarop ik ging schreeuwen
Ah malaya het uur waarop ik ging huilen
Het is niet mijn tijd om het signaal te geven
Ah malaya het uur dat ik ging zingen

Het is niet mijn tijd om het signaal te geven

Om een klaroenroep te doen
Om een klaroenroep te doen