Tu Vieja Ventana
Carlos Gardel
Jouw Oude Raam
Ik kwam aan de voet van jouw oude raam, mijn lief
Om je, mijn leven, dit liefdeslied aan te bieden
Want ik wil dat je weet dat ik van je hou, mijn paradijs
En ik voel je kloppen in mijn trouwe hart
Ik zou willen, vrouw, dat je begrijpt
De genegenheid zo trouw die ik voor je heb
Dat ik urenlang denk
En dat is de reden dat ik al niet meer slaap
Ik heb deze bloemen van het veld meegenomen die gisteren
Door mijn handen zijn geplukt, vol verlangen naar jou
Want ik wil je gelukkig zien, vrouw
En je laten zien dat ik voor jou zou sterven
Als je een zangeres was, dan
Zou je voelen, net zoals ik voel
Een liefde zo vreemd en zo zoet
Dat, als het niet gerealiseerd wordt, het een hel zou zijn
Laat je gezichtje zien en laat me niet lijden
Ik vraag het je om wat je ook maar het meest wilt, mijn liefde
Als ik je niet zie, zou ik wel kunnen sterven
Van genegenheid, misschien, of van vreemde pijn
De schuldigen zijn jouw ogen geweest
En jouw lippen, de medeplichtigen waren
Die me hebben zoals een slaaf
En ik ben, als je wilt, jouw trouwe gevangene