Recuerdo Malevo
Carlos Gardel
Herinnering van de Verlorene
Ze was mijn meisje, een wilde bloem
Mooiere dan een gouden dag vol zon
Vlechten zo zwart, een smekende blik
Een mond vol vuur en liefde, zo fijn
Om haar te veroveren gaf ik alles
Zonder haar was het leven niet waard
Vechtend met jongens in een chaos
Dacht dat het mooi was om voor haar te sterven
Oude tijden
Karavaan
Vluchteling
Waar ben je
Bloeiende tijden die ik mis
Langs vergeten paden
Reizen visioenen die ik huil
Droom, mijn lief, dat je weggaat
Oude tijden
Karavaan
Vluchteling
Waar ben je
Vijf jaar zijn verstreken
Sinds de eerste date
Spottend, het lot
Duwde me terug
Wat zijn de ogen oud
Van het meisje
Dat op een dag, lachend
Mij leerde liefhebben
We gingen zonder erover na te denken
Als twee vreemden
Haar mond verwelkt
En mijn zucht
Met de as
Van de teleurstellingen
Is de herinnering, vriend
Beter om te wissen
Oude tijden
Karavaan
Vluchteling
Waar ben je
Bloeiende tijden die ik mis
Langs vergeten paden
Reizen ambities die ik huil
Droom, mijn lief, dat je weggaat
Oude tijden
Karavaan
Vluchteling
Waar ben je
