Murmullos

Wanneer de ombu van het bestaan
De wind van herinneringen schudt
Vult de ziel zich met geruchten
Die verhalen vertellen
Van de oude tijd

Soms, als ik ze hoor
Wordt de heldere lucht van de ogen
Bedekt en die reden
Maar andere keren, zonder het te willen, gaat de hand naar het mes

Geruchten die de ziel brengen
De troep van de herinneringen
Om te komen, komen ze in galop
Om altijd te zeggen dat ze traag zijn
Geruchten, geruchten zijn het
Die het hart verdrukken

En als ik ze wegstuur
Naar de roedel van de dromen
Doden die geruchten één voor één
Mij allemaal
Die arme honden

Alleen de rietstengel beheerst ze
En neemt ze in galop mee op de heup
Daarom heeft mijn ziel altijd dorst
Van riet om te blussen
De stem die komt uit het verleden