Mentira

Jij weet dat je voor mij
De lichtstraal was in mijn gekke hoofd
De reden van mijn arme leven
Dat je gisteren vulde met liefde

Poppenmeisje van stof
Die ik heilig vereerde!
En je deed alsof je van me hield!
Leugen, leugen, je hebt geen vergeving!

Ze vragen me wat de redenen zijn
Waarom jij mijn geluk hebt gebroken
Waarom je me zoveel pijn hebt gedaan
Ik kom niet bedelen om je liefde

Misschien heb je die aan iemand anders gegeven zoals aan mij
Geen spijt dat ik je zo heb willen
En te bedenken dat ik je zag huilen
Van liefde, tussen mijn mannenarmen

Ik hoorde je zweren dat je van me hield
Bij alles wat er is
Voor je heilige oude moeder
Die God in de gloria mag hebben
En het waren allemaal leugens
Leugens, leugens van een slechte vrouw!