Ausencia

Laat het orkest beginnen met het ritme
met deze treurige tango.
Ik wil het blij horen,
het voelen en dansen
terwijl ik zijn klank zing.
Laat zijn noten vliegen op zoek naar de liefde
waarvan mijn vreugde droomde,
het zijn geen vreemde klanken,
want twintig jaar geleden is het met mij geboren.

Ik wil vanavond jouw melodie horen
om met jou te lachen tot het einde,
ik wil genadeloos mijn verdriet doden;
nooit meer wil ik sentimenteel zijn.
Ik voel de nostalgische gisteren en nog steeds
wil ik mijn kindertijd leven met zijn glans.

(Gesproken. Piano solo.)
En mijn tango, met de ziel van gisteren,
hoor ik dat hij tegen me spreekt in zijn klaagzangen.

Ik die jouw kindertijd wiegde
in de zoete stilte,
wilde je daarna geven
een gelukkige jeugd...

Jij bent van de zon weggegaan...
en in de fatale nacht
verkeerde je rol
tussen het nachtelijke licht.

Daarom tango, ik wil dat jij,
wanneer ik hier wegga,
mij begeleidt met jouw klanken
en de bandoneons
die voor mij zuchten...
Als de violen zouden willen huilen
en de piano sterft van liefde,
met muzikale onschuld,
huil voor mijn afwezigheid
als niemand huilt.
AFWEZIGHEID
Wals
Muziek: Carlos Gardel / José Razzano
Tekst: Francisco Bianco

Verlies van jouw afwezigheid houdt me wakker
lijdend aan mijn geliefde zonder ophouden
en jouw naam komt in mijn geheugen
me herinnerend aan mijn pijn.

Het heeft geen zin om te huilen,
niks kalmeert de pijn
die mijn gebroken wezen kwelt
en mijn trouwe hart verwoest.

Kom snel terug, verzacht de breuk,
want jouw afwezigheid doodt me, ach ik!
niemand droogt de treurige tranen
die mijn ogen om jou laten stromen.

Dwaal ik rond, zonder geloof,
uitdagend de pijn,
zonder meer bescherming dan de hemel
en wachtend tot mijn liefde terugkomt.

Mijn passie was teder en is teder
en jij weet in tegenstelling niet te houden van.
Welke reden heb ik je gegeven, mijn ziel,
om me zo te laten lijden?

Het heeft geen zin om te huilen,
niks kalmeert de pijn
die mijn gebroken wezen kwelt
en mijn troon van liefde verwoest.