Victoria
Carlos Gardel
Victoria
¡Victoria!
¡Saraca, Victoria!
Ik ben van de draaimolen af:
¡Se fue mi vrouw!
Het lijkt wel een leugen
na zes jaar
weer te leven...
Weer mijn vrienden zien,
weer bij mama wonen.
¡Victoria!
¡Laten we victoria zingen!
Ik ben in de gloria:
¡Se fue mijn vrouw!
¡Ik kreeg een schok,
toen ik vanmorgen
de vreugde had om haar niet meer te zien!
En als ik zie dat ik haar niet heb,
ren ik, spring ik, ga en kom,
verstrooid... ¡Dank God
dat ik ben ontsnapt
aan het hele leven vastgebonden
met de bacalao
van de Emulsie van Scott..!
Als er geen zeeman geboren wordt
die me de bal toewerpt
om me te laten hijgen....
was ik al veroordeeld
om te sterven als een loser,
zoals de laatste ongelukkige.
¡Victoria!
¡Saraca, victoria!
Ik ben van de draaimolen af:
¡Se fue mijn vrouw!
Het maakt me verdrietig, het broodje,
het onschuldige jochie
dat haar meenam...
¡Wanneer ik het pakket losmaak
en zie dat het vastzat!
¡Victoria!
¡Laten we victoria zingen!
Ik ben in de gloria:
¡Se fue mijn vrouw!