Volvió Una Noche

Een nacht keerde terug, ik verwachtte haar niet
Op haar gezicht was zoveel spanning te zien
Dat ik het moeilijk vond om te herinneren
Haar verraad en haar wreedheid

Ze zei nederig: Als je me vergeeft
Zal de oude tijd weer terugkomen
De lente van ons leven
Zal je zien dat alles ons zal toelachen

Leugen leugen, ik wilde het haar zeggen
De uren die verstrijken komen nooit meer terug
En zo is mijn liefde, verbonden met de jouwe
Slechts een spook van het oude verleden
Dat niet meer kan worden herrezen

Ik zweeg over mijn bitterheid en had medelijden
Haar grote blauwe ogen gingen wijd open
Ze begrepen mijn ongehoorde verdriet snel
En met een grimlach van een verslagen vrouw
Zei ze: Het is het leven, en ik zag haar niet meer

Die nacht keerde terug, ik vergeet haar nooit
Met een treurig en lichtloos gezicht
En ik was bang voor dat spook
Dat waanzin was in mijn jeugd
Ze ging in stilte, zonder verwijt
Ik zocht een spiegel en wilde mezelf zien
Er waren zoveel winters op mijn voorhoofd
Dat ook zij medelijden had

Leugen leugen, ik wilde het haar zeggen
De uren die verstrijken komen nooit meer terug
En zo is mijn liefde, verbonden met de jouwe
Slechts een spook van het oude verleden
Dat niet meer kan worden herrezen

Ik zweeg over mijn bitterheid en had medelijden
Haar grote blauwe ogen gingen wijd open
Ze begrepen mijn ongehoorde verdriet snel
En met een grimlach van een verslagen vrouw
Zei ze: Het is het leven, en ik zag haar niet meer