Silbando
Carlos Gardel
Fluitend
Een straat in Barracas in het zuiden
Een zomeravond
Wanneer de lucht blauwer is
En het gezang van de Italiaanse boot zoeter klinkt
Met zijn doffe licht, een lantaarn
Flikkert in de schaduw
En in een gang staat een knappe man
Te praten met zijn liefde
En vanuit de diepte van de dok
Kreunend in een zwak geklaag
Brengt de echo een accent
Van een monotoon accordeon
En door de lucht klinkt een gehuil
Van een zwerfhond
En een peinzende gevangene fluit deze song
Een straat, een lantaarn, zij en hij
En stilletjes nadert
De schaduw van die man
Die door de ontrouwe meid eens werd verlaten
Een zucht en een dodelijke schreeuw
En schitterend tussen de schaduwen
De glans waarmee een mes
Zijn fatale snede maakt
En, vanuit de diepte van de dok
Kreunend in een zwak geklaag
Brengt de echo een accent
Van een monotoon accordeon
En op de klank die de balg weerkaatst
Verlengd in de echo
En de ziel van de milonga
Zegt zijn emotie.
