Cuesta Abajo
Carlos Gardel
Afwaarts
Als ik door deze wereld sleep
De schaamte van wat ik was
En de pijn van wat ik niet meer ben
Onder de rand van mijn hoed
Hoe vaak, verborgen
Een traan die zich aandient
Kon ik niet tegenhouden
Als ik over de wegen trok
Als een paria die het lot
Zich had voorgenomen te vernietigen
Als ik zwak was, als ik blind was
Wil ik alleen dat ze vandaag begrijpen
De waarde die het heeft
De moed om te willen
Het leven was voor mij alles
Als een zon in de lente
Mijn hoop en mijn passie
Ik wist dat er in de wereld niet genoeg was
Voor al de bescheiden vreugde
Van mijn arme hart
Nu, afwaarts in mijn rol
De illusies van het verleden
Kan ik niet meer uitrukken
Droom ik van het verleden dat ik mis
De oude tijd die ik betreur
En die nooit meer terugkomt
Om de sporen te volgen
Heb ik onvermoeibaar gedronken
Uit mijn beker van pijn
Maar niemand begreep
Dat als ik alles gaf
Ik bij elke draai
Stukken van mijn hart achterliet
Nu alleen op de helling
Eenzaam en al verslagen
Wil ik me belijden
Als die mond loog
De liefde die ze bood
Voor die betoverende ogen
Zou ik altijd meer hebben gegeven
Het leven was voor mij alles
Als een zon in de lente
Mijn hoop en mijn passie
Ik wist dat er in de wereld niet genoeg was
Voor al de bescheiden vreugde
Van mijn arme hart
Nu, afwaarts in mijn rol
De illusies van het verleden
Kan ik niet meer uitrukken
Droom ik van het verleden dat ik mis
De oude tijd die ik betreur
En die nooit meer terugkomt