Sus Ojos Se Cerraron
Carlos Gardel
Haar Ogen Sloten Zich
Haar ogen sloten zich
En de wereld draait verder
Haar mond dat van mij was
Kust me niet meer
De echo's zijn gedoofd
Van haar vrolijke lach
En deze stilte is wreed
Die me zoveel pijn doet
De genadevolle
Zoetheid van haar handen
Die mijn verdriet
Zachtheid van goedheid gaven
En nu ik haar oproep
Verzonken in mijn verdriet
Weigeren de sluwe tranen
Tevoorschijn te komen
En ik heb de troost niet
Om te kunnen huilen
Waarom brak het leven zo wreed haar vleugels?
Waarom die sinistere grijns van het lot?
Ik wilde haar beschermen, maar de dood was sterker
Hoe doet het pijn en verdiept mijn wond
Ik weet dat er nu vreemde gezichten zullen komen
Met hun aalmoes van verlichting voor mijn kwelling
Alles is leugen, leugen is het geklaag
Vandaag is mijn hart alleen!
Als jachthonden
Verraadden de verraderlijke zorgen
Die haar liefde in de gaten hielden
Galoppeerden achter me aan
En verborgen in de diepten
Van haar goede blik
Lag de dood op de loer
En bepaalde zijn tempo
Tevergeefs gaf ik
Fervent een sprankje hoop
De pijn boort zijn klauwen
In mijn levende vlees
En terwijl op straat
In dolle drukte
De carnaval van de wereld
Genoot en lachte
Spotten met het lot
Stal het mijn liefde
Waarom brak het leven zo wreed haar vleugels?
Waarom die sinistere grijns van het lot?
Ik wilde haar beschermen, maar de dood was sterker
Hoe doet het pijn en verdiept mijn wond
Ik weet dat er nu vreemde gezichten zullen komen
Met hun aalmoes van verlichting voor mijn kwelling
Alles is leugen, leugen is het geklaag
Vandaag is mijn hart alleen!