Callejera
Carlos Gardel
Straatmeisje
Wanneer je haastig passeert
op weg naar wie weet waar,
je laat je silhouet zien
met flair als je loopt...
het zegt dat getik
wat je hebt als milonguera:
"Straatmeisje... Straatmeisje...
aar waar ga je eindigen?"
Die kleren die je draagt
passen niet bij je afkomst,
arme meid, zo'n schatje
gemaakt van zijde en katoen.
In een fijne glazen beker
drink je vandaag lekkere dranken,
en tussen al die schitteringen
wordt je buurt verblind...
Straatmeisje,
die van Zuid naar Noord danst,
met je snit geef je flair
door die outfit die je draagt...
Straatmeisje,
jij bent ook een Milonguita
en diep van binnen
begraven je een verdriet.
Je charme overwint, dat weet ik,
en in de nachtclubs
ben jij de ster van de show,
die het meeste glans geeft...
Je verspilt verleiding,
maar ook, straatmeisje,
wanneer je oud en lelijk bent,
zal je hart dood zijn...
Ga maar door, glijd
je lente door het leven,
gecharmeerd en verblind
door de lichten van het Pigall,
want wanneer de winter
van je leven begint te snijden,
zult je spijt hebben
dat je een carnaval hebt geleefd.
Straatmeisje,
die van Zuid naar Noord danst,
met je snit geef je flair
door die outfit die je draagt...
Straatmeisje,
jij bent ook een Milonguita
en diep van binnen
begraven je een verdriet.