Aires de Cuna

(Voor de meisjes Amaranta
en Paloma van hun papa die veel van hen houdt,)

Word wakker, mijn kind, de lucht komt eraan.
De maan wacht op je, het wordt laat, man.
Wanneer de dauw zilver is, is de berg van goud.
Tussen bramen en doornen verstopt de zon zich, zo koud.
Nana, nanita, nana. Nana die bij dageraad breekt:
Hoe de dag mijn ingewanden heft, de nachtegalen zijn weer echt!