Basrah w Atoh
Cairokee
Verlies me in herinneringen
Ik dwaal en verdwijn in herinneringen
En leef een leven met wat voorbij is
Mensen, plekken, alles
Iets dat me naar dingen leidt
Verhalen, situaties, allemaal
Die ik in het verleden heb meegemaakt
Elke keer als ik mijn ogen sluit, ga ik weg
Naar jaren die me lieten gaan en die ik heb losgelaten
Elke keer als ik mijn ogen sluit, ga ik weg
Naar jaren die me lieten gaan en die ik heb losgelaten
Waarom hou ik van haar, het is verleden tijd, het is voorbij
En als ik haar laat gaan, komt ze alleen terug
En soms mis ik haar, dus roep ik haar
Waarom verlang ik naar haar en leef ik op haar
Er is geen antwoord dat ik weet
Hoeveel jaren heb ik om haar te zijn
De herinnering is een levensstijl
In mijn hoofd zijn er een miljoen tapes
Oude verleden van dit en dat
Ik was een kind van een paar dagen geleden
En ik ging slapen
Toen ik wakker werd, was de tijd voorbij, nam me niet mee
Ik dwaal en verdwijn in herinneringen
En leef een leven met wat voorbij is
Mensen, plekken, alles
Iets dat me naar dingen leidt
En in de jaren ben ik niet groot
En mijn haar is zwart als de nacht
En de nacht duurt niet lang
Er is geen ontsnapping aan de herinneringen
Waarom heb ik geen toekomst en waarom verdwijn ik
Waarom heb ik geen droom die jullie tekenen
Ik dwaal en vind alleen de herinnering
En daarin vind ik mijn dag van gisteren
Anders dan jullie leven
De herinnering neemt me mee naar een plek
De dagen van vroeger, tijden van vreugde, tijden van geluk
Ik ben nergens in de toekomst
In de herinnering ben ik alleen maar ik
Ik ga terug in een oogwenk, een jaar
En een jaar in een jaar ben ik mezelf
Een kind dat houdt van zingen
Zijn dromen zijn eenvoudig en mogelijk
En daarom kom ik daar vandaan
Ik behoor tot de herinneringen
En ik heb geen plek tussen jullie hier
Ik dwaal en verdwijn in herinneringen
En leef een leven met wat voorbij is
Mensen, plekken, alles
Iets dat me naar dingen leidt
