Desierto Sin Amor

Langzaam en in stilte
straft de klok de tijd
en voel ik de kou van je lippen
terwijl je liegt en afscheid neemt.
Je naam bracht de wind
wilde liefde, intense genot
geef me nog één keer
zoals in dat lied.
En als het je iets helpt, zeg ik je
ik hou van je en
steek tussen je handen
het vuur en de passie.
Zet de lichten niet aan
ik wil je lichaam herinneren
als een roos in de woestijn,
woestijn zonder liefde.
En je trein kruiste mijn ziel
en mijn ogen sloten zich
tranen die ontsnapten
terwijl ze over het perron renden,
ik zie je gezicht tussen de mensen
en ik zeg dat ik nog steeds van je hou
ik drink de dagen en mis je
ik zou je graag weer willen zien.
En nu klinkt ons nummer
op de radio
het is alsof je mond
naar me toe komt...
Ik zet gewoon de lichten uit
en herinner je lichaam
als een roos in de woestijn
woestijn zonder liefde.
En mijn handen weten niet meer
van strelingen met verlangen
en op de piano zijn er geen spelletjes meer
sinds je er niet meer bent.
Maar langzaam en in stilte
straft de klok de tijd
en voel ik de kou van je lippen
terwijl je liegt en afscheid neemt...
en nu klinkt ons nummer op de radio
het is alsof je mond
naar me toe komt,
zet de lichten niet aan
ik wil je lichaam herinneren
als een roos in de woestijn
woestijn zonder liefde...