Le parapluie
Georges Brassens
Het Paraplu
Het regende hard op de grote weg
Zij liep zonder paraplu
Ik had er een, vast gestolen
Die ochtend nog van een vriend
Rennend om haar te helpen
Bied ik haar wat beschutting aan
Terwijl ik het water van haar gezicht veeg
Zei ze heel zachtjes ja tegen mij
Een klein stukje paraplu
Tegen een stukje paradijs
Ze had iets van een engel
Een klein stukje paradijs
Tegen een stukje paraplu
Ik verloor niets bij de ruil, zeker weten
Onderweg, wat was het teder
Om samen het mooie lied te horen
Dat het water uit de lucht liet horen
Op het dak van mijn paraplu
Ik had gewild, zoals bij de zondvloed
Dat de regen maar bleef vallen
Om haar te houden, onder mijn schuilplaats
Veertig dagen, veertig nachten
Een klein stukje paraplu
Tegen een stukje paradijs
Ze had iets van een engel
Een klein stukje paradijs
Tegen een stukje paraplu
Ik verloor niets bij de ruil, zeker weten
Maar domweg, zelfs in de storm
Gaan de wegen naar andere landen
Al snel maakte de hare een blokkade
Aan de horizon van mijn waanzin
Ze moest me verlaten
Nadat ze me hartelijk bedankte
En ik zag haar heel klein
Vrolijk vertrekken naar mijn vergeten
Een klein stukje paraplu
Tegen een stukje paradijs
Ze had iets van een engel
Een klein stukje paradijs
Tegen een stukje paraplu
Ik verloor niets bij de ruil, zeker weten
