Negra Murguera

Als een dronkaard die ontwaakt
Verwoest in een goot
Hij staat op en begint te herinneren
De gebeurtenissen van de vorige nacht, al ver weg
Een zwarte, stofwolk en gedraai

Jij bent de murga die ontstaat in de buik van de menigte
Van het ras dat deze zweet distilleert
Met een oog verbonden en een stuk hart
Wanneer de passie helemaal vet wordt

Murga murguera
Gootwater, huid van de stoep
Neem me mee met jou

Naar de wereldse buitenwijken zonder hiërarchie
Waar ze goede en slechte mensen schilderen, wat weet ik
De verdriet is een glas dat ook is gebroken
Die dag dat het zomaar voorbijging

Murga murguera
Gootwater, huid van de stoep
Neem me mee met jou
Murga murguera
Onder jouw sterrenhemel bewegen de lokken
Neem me mee met jou
Om te spelen tot de handen bloeden
Om te spelen tot de handen bloeden
Om te spelen tot de handen bloeden
Om te spelen tot het

Midden in de kater
Probeert de murga heel langzaam te zingen
Maar het is een vage klaagzang
Vergelijkbaar met de wind die hem laat denken

Jij bent de muze die me inspiratie brengt
Ik zweer je dat ik mijn trommel niet laat staan
Want jou te zien, morena, is zo'n fijne sensatie
Ik speel alleen zodat jij danst

Zwarte murguera
Stap in de groep en beweeg je heupen
Neem me mee met jou

Op straat zeggen ze al dat ik niet ben zoals ik ben
En wat wil je? Als de tederheid in me opborrelt
En deze zoete verzen die jouw dans hebben gestolen
Zijn het onbetwistbare bewijs van een liefde

Zwarte murguera
Stap in de groep en beweeg je heupen
Neem me mee met jou
Zwarte murguera
Van de blauwachtige maan zie ik je rok
Die de pijn breekt
En me zin geeft om te struikelen
En me zin geeft om te struikelen
En me zin geeft om te struikelen
En me zin geeft om (zwarte murguera)
En me zin geeft om (zwarte murguera)
En me zin geeft om (zwarte murguera)
En me zin geeft om (zwarte murguera)
En me zin geeft om

Hij, terwijl hij naar huis terugkeert
Herhaalt de stappen die hij moet zetten
En geeft de dronkenschap de schuld
Dat hij de zwarte in een bar is vergeten