Serenata de Toselli

Als een gouden droom
Gegrift in mijn hart
Is de herinnering nog van die liefde
Die niet meer bestaat
Het was zijn visie
Wat een zoete glimlach
Die vrolijker maakt, met zijn glans
Onze jeugd
Maar het was heel kort bij mij
De zoetheid van dat geluk
Verdween, die mooie gouden droom
En liet in mij de pijn
Somber is de toekomst, steeds treuriger
De voorbijgegane jeugd zal zijn
En alleen blijft de spijt
Ja, bittere spijt en verdriet in mijn hart!
Oh zonnestraal
Op mijn pad
Ach, schijnt niet meer!
Nooit meer, nooit meer