La solitude

Ik vond haar voor mijn deur
Eén avond dat ik thuis kwam
Overal houdt ze me gezelschap
Ze is teruggekomen, ze is daar
De snuffelaar van dode liefdes
Ze volgde me, stap voor stap
Die slet, de Duivel kome haar halen!
Ze is teruggekomen, ze is daar

Met haar gezicht van vasten
Met haar grote kringen onder de ogen
Ze maakt ons hart zwaar
Ze laat ons hart huilen
Ze geeft ons bleke handen
En lange, sombere nachten
Die slet! Zelfs zou ze ons geven
De winter in het volle zomer van

In je trieste flonkerende jurk
Met je onverzorgde haar
Je ziet er uit als wanhoop
Je bent niet mooi om te zien
Kom op, ga ergens anders heen
Met je trieste gezicht van verveling
Ik heb geen zin in ongeluk
Ga naar iemand anders kijken, als ik er ben!

Ik wil nog steeds met mijn heupen wiegen
Ik wil me laten bedwelmen door de lente
Ik wil mezelf trakteren op witte nachten
Met een kloppend hart, met een kloppend hart
Voordat het bleke uur slaat
En tot mijn laatste ademtocht
Ik wil nog steeds zeggen dat ik van je hou
En willen sterven van de liefde

Ze zei: Open me je deur
Ik volgde je stap voor stap
Ik weet dat je liefdes dood zijn
Ik ben teruggekomen, hier ben ik
Ze hebben je hun gedichten voorgelezen
Je mooie heren, je mooie kinderen
Je valse Rimbauds, je valse Verlaine
Nou, het is voorbij, nu

Sindsdien heeft ze me nachten zonder slaap gegeven
Ze heeft zich aan mijn nek gehangen
Ze heeft zich om mijn heupen gewikkeld
Ze ligt bij mijn knieën
Overal houdt ze me gezelschap
En ze volgt me, stap voor stap
Ze wacht voor mijn deur
Ze is teruggekomen, ze is daar
De eenzaamheid, de eenzaamheid